آسیب شناسی تبلیغ در حوزه¬های علمیه و ارایه راهکار

موضوع این رساله بررسی و شناسایی آسیب­های مربوط به تبلیغ در حوزه­های علمیه است. هدف کلی این پژوهش در مرحله اول آشنا شدن با آسیب­های مربوط به تبلیغ نادرست در حوزه های علمیه می باشد و در مرحله دوم بیان وظایف طلاب و مبلغان دینی در عصر حاضر می باشد.

رویکرد آسیب شناسی به تبلیغ دینی نشان می دهد که بی توجهی به بایدهای تبلیغ، سبب بروز آفات و استیلای آسیب هایی در حوزه دین گردیده است که البته با نگاهی ژرف به عناصر چهارگانه تبلیغ و توجه به هماهنگی این عناصر و تاثیر متقابل آن ها بر یکدیگر می توان راهکاری دقیق، سریع و نافذ جست وجو کرد تا بدین وسیله زمینه زوال بعضی از آسیب ها فراهم گردد.

علم بدون عمل مبلغ ، آثار دنیوی و اخروی زیادی به دنبال دارد که از مهم ترین آسیب های مربوط به مبلغ است. ترس مبلغ، گناهان و خطاهای وی، بی تفاوتی به مسائل پیرامون، فراموشی هدف، اجر خواهی و مزد طلبی، زندگی اشرافی و تجمل گرایی، تجددزدگی و تحجرگرایی در کنار سیاست زدگی و محدود نمودن تبلیغ به زمان و مکان خاص از جمله آسیب های تاثیر گذار در تبلیغ در حوزه های علمیه می باشد.از مهم ترین وظایف مبلغان در زمینه تبلیغ می توان به تقویت معنویت و تقوای الهی، تواضع و صداقت، زهد و ساده زیستی، داشتن اخلاق خوب، شناخت و مطالعه معضلات زمان، آگاهی در تمام زمینه های تبلیغی و فراگیری روش های تبلیغی به روز و صحیح و... اشاره کرد.

این پژوهش از جمله پژوهش های بنیادی–توصیفی و نوعی پژوهش دینی است که روش جمع آوری اطلاعات آن بصورت کتابخانه ای و تهیه فیش می باشد.

در پایان آنچه از این پژوهش برآورد می گردد اینکه شناسایی آسیب های مربوط به مهم ترین وظیفه طلاب و مبلغان دینی یعنی تبلیغ کمک می کند تا حوزه های علمیه که خود متولی تولید محتوا در زمینه تبلیغ هستند در جهت رفع اشکالات در این زمینه تلاش خود را بیشتر کرده و با ارائه راهکارهای درست و به جا در این زمینه در ادامه راه بزرگ ائمه اطهار: وظیفه خطیر خود را به نحو احسنت انجام دهند.