وحید علی بابایی:دخترخانمی که پنج سال از من بزرگتر است را برای ازدواج زیر نظر گرفته ام

1392/11/10  |  1،381 بازدید

سوال:

با سلام من نزدیک به یکسال است دخترخانمی که  پنج سال از من بزرگتر است را زیر نظر گرفتم و اشتراکات زیادی را بین خودم و ایشان دیدم. مشاوره های زیادی گرفتم ولی خانوادم معتقدند که این انتخاب به دلیل بزرگتر بودن دختر باطل است ولی من این موضوع را نه زشت و نه باطل می بینم.من معتقد هستم به دلیل اشتراکاتی که با این خانوم دارم میتوانم زندگی خوبی با ایشان داشته باشم.

من ۲۶ ساله هستم و اون دختر خانم ۳۱ ساله.من همه جوانب این امر را سنجیدم ولی خانواده بطور قطع این ازدواج را شکست خورده می بینند و من قبول ندارم. لازم به ذکر است از نظر ظاهری مثل قد و ویژگیهای جسمی تناسب وجود دارد.

من بزرگتر بودن دختر از پسر را یک نقطه ضعف یا نقص یا زشت و باعث بی آبرویی نمی بینم. ولی متاسفانه این موضوع برای خانواده وجود دارد که چگونه این مورد را در فامیل مطرح کنند یا اینکه دیگران چه میگویند.یا اینکه مسايل جنسی را بسیار بسیار پررنگ میبیند و گاهی فکر میکنم که انگار فقط ازدواج میکنیم که نیازهای جنسی خودمان را برطرف کنیم.

باتشکر

پاسخ استاد مشاور: خانم ها عفت لامعی و الهامه محسنیان

با سلام. شما از میان اشتراکاتی که با آن خانم دارید فقط به ویژگی های ظاهری مثل قد اشاره کرده اید وهیچ اشاره ای به هم کفو بودن خود با ایشان از نظر فرهنگی، طبقه اجتماعی، اقتصادی، مذهبی، سطح تحصیلات و ... نکرده اید. در مورد دلایل اصلی تان هم که سبب شده است به این ازدواج علاقمند باشید صحبت نکرده‌اید. مثلاً آیا از نظر اخلاقی ایشان متناسب با ملاک های شما و خانواده تان هستند؟ همچنین نگفته اید نظر خود این خانم چیست؟ آیا جلسه ای بابت آشنایی میان خانواده هابرگزار شده؟ فقط ایشان را زیر نظر گرفته اید یا با ایشان رابطه هم داشته اید؟اگر رابطه داشته اید، رابطه‌ تان به چه شکل بوده؟ و ...پس با این توضیحات نمی شود گفت چقدر می توان برای ایجاد یک زندگی موفق، تفاوت سنی شما را نادیده گرفت.

بنابراین اگر هنوز به برخی از سوالات در مورد خودتان و ایشان نیندیشیده اید،بهتر است قبل از اقدام به ازدواج، تمام جوانب و احتمالات را به خوبی بررسی کنید. آرمانی نیندیشید و واقع گرا باشد.تجربه نشان می دهد که برخی شرایط هستند که در ابتدا قابل پذیرش جلوه می کنند، اما بعد از گذشت زمان ممکن است فرد را پشیمان سازد. پس عجولانه تصمیم نگیرید و حتی به کوچکترین نظرات والدینتان خوب بیندیشید.

قبل از هرچیزی باید خودتان را به خوبی بشناسیدو ببینید که ملاک های واقعی تان برای ازدواج چیست؟نظریه ای در روانشناسی میگوید: ازدواج مثلثی است که سه ضلع آن را علاقه، مسئولیت و مسائل جنسی تشکیل می دهند و بایدبه هر سه آنها اهمیت بدهید. اما اگر فکر می کنید فقط می خواهید ازدواج کنید برای رفع نیازهای زناشویی، درست نیست. با اینکه این ملاک می تواند یکی از دلایل اصلی ازدواج باشد، به تنهایی کافی نیست و برای داشتن یک زندگی موفق باید به اهداف دیگری از جمله داشتن یک شریک و همراه در مسیر زندگی و نیاز به دریافت و ابراز عشق و صمیمیت و ... توجه نمود. به خصوص اگر همسر آینده تان نظری مغایر با شما داشته باشد. پس پیشنهاد می کنم کتاب "عشق هرگز کافی نیست" (پروفسور آرون تی بک) را مطالعه کنید.

جلب رضایت خانواده برای ازدواج بسیار مهم است. شاید این موضوع برای شما که یک مرد هستید خیلی مهم نباشد که خانواده تان و همسرتان نتوانند همدیگر را بپذیرند، اما همین موضوع می تواند انرژی بسیاری را از همسرتان بگیرد و او را درمانده و مستاصل نماید و در نتیجه بر روی زندگی مشترکتان اثرگذار باشد.

احتمالاً همانطور که در جامعه به وفور دیده می شود آقایان در این شرایط حتی با اینکه حق را به همسرشان می دهند اما ناگزیر قادر نخواهند بود که انتقاد های همسرشان را بر علیه خانواده شان بپذیرید و اینجاست که یک سری مشکلات جدید میان زن و شوهر ایجاد می شود. پس اصلاً مخالفت خانواده تان را با این ازدواج نادیده نگیرید و قبل از ازدواج رضایت قلبی آنها را جلب نمایید. مثلاً می توانید خانواده تان را با آن خانم آشنا کنید و خوبی های او را با مثال برایشان بازگو کنید، در مورد اشتراکات خودتان با آن خانم برایشان صحبت کنید، آنها را متقاعد کنید که لازم نیست کسی در مورد سن و سال همسرتان چیزی بداند و این موضوع از مسایل خصوصی و درون خانواده است. بگویید فرضاً اگر هم کسی متوجه شد، نباید برای شما آنقدرها هم مهم باشد، زیرا این موضوع کم کم در جامعه در حال پذیرفته شدن است و خیلی هم نادر نیست.

خانواده تان می توانند در آن شرایط، با اعتماد به نفس کامل از ویژگی های مثبت عروسشان صحبت کنند و موضوع سن و سال را کم اهمیت نشان دهند. به آنها بگویید درست است تفاوت سنی یکی از ملاک های ازدواج است، اما نمی توان گفت به صرف رعایت این ملاک، زوج خوشبخت خواهد شد و زوجی که تفاوت سنی شان مطابق عرف جامعه نیست خوشبخت نخواهند شد.

برای یک ازدواج موفق مجموعه ای از ملاک ها را باید در نظر گرفت و ملاکی مانند چند سال بزرگتر بودن زن نمی تواند به تنهایی تعیین کننده خوشبختی یا بدبختی یک زوج باشد. شاید با این توضیحات، کم کم خانواده تان متقاعد شوند و این موضوع را بپذیرند.

اما در چه صورت تفاوت سنی شما ممکن است مشکل آفرین باشد؟اگر تفاوت سنی شما، همراه با تفاوت های مهم دیگری از جمله تفاوت فرهنگی، مذهبی، یا اقتصادی و ... باشد، ممکن است مشکل آفرین باشد. از طرف دیگر معمولاً هرچیزی که از قدیم الایام گفته می شود خیلی هم بی حکمت نیست. من در اینجا برخی از مشکلاتی که به دلیل بزرگتر بودن زن از مرد در زندگی زناشویی ممکن است حاصل گردد را برایتان مطرح می کنم. ممکن است این موارد در مورد شما صدق کند یا نکند. بررسی آن با خود شما:

- ممکن است نقش «زن و شوهری» جای خود را به نقش «والد و فرزندی» دهد. زمانی که زن از همسرش بزرگتر باشد، به جای نقش همسری، می خواهد نقش مادری را در زندگی ایفا می کند. چون بسیاری از امور را تجربه کرده است یا چنین فکر می کند، دائم می خواهد به همسرش پند و اندرز و بکن نکن بکند، او را متوجه اشتباهاتش کند و کارهای او را قبول ندارد. همین امر باعث ایجاد حس بی مسئولیتی، ناتوانی، و حتی افسردگی یا خشم و عصبانیت در مرد می گردد.

- ممکن است زن برای رضایت همسرش، اقدام به امور و کارهایی نماید که مربوط به سن واقعی اش نبوده و حتی آنها را نمی پسندد. ادامه این روند ممکن است زن را به مرور خسته کند.

- ممکن است زن زودتر از مرد دچار سردمزاجی زناشویی گردد. شاید دوران سردی زن دقیقاً مصادف شود با دوران گرمی مرد و همین امر ممکن است مخرب باشد. این را هم در نظر بگیرید که یک خانم 31 ساله تقریبا در حال پشت سر گذاشتن دوران جوانی است و زمانش برای بچه دار شدن هم محدود تر شده است. شاید چند سال آینده و پس از زایمان، دیگر از نظر ظاهر و فیزیک بدنی، آنگونه که شما می خواهید نباشد.

- ممکن است مدام بشنوید دیگران از این ازدواج اظهار تاسف می کنند. مثلاً به شما بگویند"آیا حیف تو نبود که با زنی ازدواج کردی که پنج سال بزرگتر از خودت است؟" "تو می توانستی با فرد بهتری ازدواج کنی" "زنت چقدر از تو پیرتر و شکسته تر است"و ... آیا پس از مدتی این حرف ها شما را به فکر فرو نخواهد برد؟ خوب فکر کنید ببینید تا چه حد این مسائل برایتان مهم نخواهد بود.

پس به خود پاسخ دهید که آیا می توانید با این شرایط زندگی کنید یا خیر؟ به همه چیز خوب فکر کنید و تصمیمی بگیرید که انشاالله تا پایان عمر از آن خشنود باشید. اگر باز هم نتوانستید تصمیمی قانع کننده بگیرید، به تنهایی، یا با همراهی آن خانم، و با اطلاع و حتی همراهی خانواده تان به مشاور مراجعه کنید. پیروز و سربلند باشید.