پيامبر صلى الله عليه و آله: بدان كه راستگويى، پر بركت است و دروغگويى شوم.
متينا نصير: قصد از پوشک گرفتن فرزندان دوقولویم را دارم
سوال:
با سلام .فرزندان دوقلوي يك سال و هفت ماهه اي دارم با جنسيت هاي متفاوت.جديدا دخترم خيلي لجباز شده و مدام دندان هايش را به هم فشرده و برادرش را آزار مي دهد.جه رفتاري بايد با آنها داشته باشم؟
قصد از پوشك گرفتن آنها را دارم آيا اكنون زمان مناسبي است؟
چه موقع آنها را از شير بگيرم؟دخترم به تازگي وابستگي شديدي به شيرمادر خوردن پيدا كرده و اين رفتار او هم او و هم مرا اذيت مي كند.به نظر شما چكار كنم؟
پاسخ استاد مشاور ( خانم محسنیان)
دوست گرامی، با سلام. رفتارهایی مثل لجبازی و مخالفت کردن و خشم در این سنین طبیعی است. پس خیلی نگران نباشید. با به کار بردن شیوه های تربیتی مناسب، به مرور از لجبازی و خشم کودکتان کاسته می شود.
علت اینکه رفتار دختر و پسرتان متفاوت است، یا به علت تفاوت های فردی است که باعث می شود کودکان با یکدیگر متفاوت باشند، یا به علت سبک متفاوت برخورد شما با آنها است. ممکن است دخترتان از لحاظ سرشتی با پسرتان متفاوت باشد و از او كمى سرسخت تر باشد. ناديده گرفتن تفاوت فردی آنها يا مقايسه نابجاى آنها از طرف شما، مى تواند باعث رفتار نامناسب کودکتان شود. شاید به این علت که پسرتان آرامتر از دخترتان است، شما با آرامش بیشتری با او برخورد می کنید و این موضوع حس حسادت و لجبازی دخترتان را تحریک می کند. از این پس سعی کنید شیوه تربیتی تان را کمی تغییر دهید تا حس لجبازی دخترتان کمتر تحریک شود. همچنین سعی کنید علل این رفتارهای کودکتان را بیابید. من در اینجا چند نکته را برایتان مطرح می کنم.
*حس رقابت یا حسادت به خواهر یا برادر، می تواند از علل لجبازی کودکان باشد. سعی کنید با فرزندانتان به گونه ای برخورد کنید تا همیشه دوست هم باشند. در غیر این صورت ممکن است حسادت و رقابت آنها تا سالهای سال ادامه یابد.
*رفتارهای خوب کودکتان را بلافاصله تشویق کنید. برای هر یک از آنها زمانی را به تنهایی اختصاص دهید. وقتی با هم کنار می آیند، آنها را بلافاصله تشویق کنید.
*اجازه دهید کودکتان احساساتش را بیان کند. مثلاً اگر از برادرش ناراحت است بگوید من ناراحتم.
*گاهی وقتی کودکتان می خواهد عصبانی شود، موضوع را به شوخی تبدیل کنید.
*به کودکتان یاد دهید چگونه درخواستهایش را مطرح کند، و در عین اینکه از حق خود دفاع می کند، به حق دیگران هم احترام بگذارد.
*به کودکتان یاد دهید وقتی عصبانی می شود خود را آرام کند: او را تشویق به کشیدن نقاشی، پاشیدن آب به صورت، خمیر بازی، نفس عمیق و ... کنید.
*كودك باید بداند رعايت نكردن قوانين، پيامدهاى مشخصى دارد، مثلاً قهر کردن کوتاه مدت، یا عدم استفاده از یکی از اسباب بازی هایش برای مدتی. البته قوانین باید منطقی و متناسب با سن کودک باشد و انتظار زیادی از آنها نداشته باشید.
*تعارضات جزئی آنها را نادیده بگیرید. در عین حال حتماً مواظب باشید به یکدیگر آسیب نرسانند. در غیر اینصورت برای آنها بلافاصله جریمه ای درنظر بگیرید.
*به کودکتان بیاموزید کارهایی مثل شکستن وسایل، قشقرق راه انداختن، آزار دیگران، پرتاب کردن چیزی به سمت دیگران و ... در موقع عصبانیت ممنوع است. در عوض به او اجازه کارهایی مثل گریه کردن در جایی خلوت، پاره کردن یا خط خطی کردن روزنامه های قدیمی را بدهید.
*برخى والدین گمان مى كنند راه مهار و تربيت فرزند، دادن دستورات و آموزش های متعدد، خشونت و حتی تنبيه بدنی است. آنان تصور مى كنند اگر كودك از بزرگترها حساب ببرد يا بترسد، دست از لجاجت برمى دارد و بهخواستههاىآنهاگوشمىدهد.ترسيدن از والدين ممکن است در کوتاه مدت جواب بدهد، اما پس از مدتی باعث سرکشی کودک خواهد شد. برعکس برخى دیگر از والدين گمان مى كنند كودك بايد كاملاً آزاد باشد و بدون رعايت هيچ قانونى، كودكى كند. مثلاً برخى كودكان در مهمانى به همه وسايل ميزبان دست می زنند، اما والدين هيچ واكنشى نشان نمی دهند. این کودکان در آینده معمولاً به رفتار خود ادامه می دهند و نیازی نمی بینند که از قوانین پیروی کنند. آیا شما یکی از این دو دسته والدین نیستید؟
*گاهى والدين، كودك را تهديد به تنبيه هاى مختلفى مى كنند كه معمولاً هم عملى نمى شود. شاید این روش در ابتدا ظاهراً جواب دهد اما پس از مدتی کودک می فهمد که این تهدید ها فقط زبانی اند و وقتی عصبانیت لحظه ای والدین فروکش کرد همه چیز فراموش می شود. پس بررسی کنید که آیا شما از این روش استفاده نمی کنید؟
*می توان در مقابل رفتارهای منفی کودک هیچ واکنشی نشان نداد. او پس از چند بار تکرار، می فهمد که کارش بیهوده است.
*گاهی لجبازی و پرخاشگری کودک می تواند به علت وجود یک الگوی نامناسب باشد. ممکن است او این رفتار را از کسی یا چیزی یاد گرفته یا در تلویزیون دیده است.
*عواملىمانندخستگى،گرسنگى،بىخوابىيابدخوابىمی تواند رفتار کودکتان را تشدید کند. در این لحظات درخواست های کمتری از کودکتان داشته باشید. تماشای بیش از حد تلویزیون و مصرف بیش از اندازه تنقلات، کاکائو و ... هم باعث تحریک عصبی کودک می شود.
*گاهی رفتارهایی مثل لجبازی، علل جسمانی یا روانشناختی دارد. مثلاً لجبازی ممکن است به علت فقر آهن یا نشانه هایی از بیش فعالی کودک در آینده باشد. دندان سایی کودک هم می تواند بنا به علل پزشکی از جمله فقر آهن، وجود انگل یا استرس باشد. در صورتی که نتوانستند رفتار کودکتان را تعدیل کنند می توانید علت را از طریق متخصصین این حوزه (متخصصین کودک یا روانشناس کودک) بررسی کنید.
اما در مورد از پوشک گرفتن کودکانتان:بین سنین 5/1 تا سه سالگی معمولا کودکان آمادگی از پوشک گرفته شدن را دارند، اما این طور که مشخص است احتمالاً دخترتان هنوز آمادگی لازم را ندارد. چون علاوه بر سن، آمادگی خود کودک هم مهم است. در زمانشروع آموزش از پوشک گرفتن، کودک نباید دروضعيت استرس آوري مثل ازشيرگيري،تغييرمنزل و ... باشد، همچنین نبایددرمرحله لجبازي ومنفي گرايي باشد.
دیگر شرایط این است که مثلاً كودك بتواند بنشيند،بتواندحداقل پنج دقيقه آرام بازي كند،قادربه كمك كردن براي پوشيدن ودرآوردن لباسش باشد،رفتارهاي تقليدي را نشان دهد،توانايي فهميدن ودنبال كردن دستورات ساده را داشته باشد، حركات روده ای اومعمولاً درزمانهاي خاصي ازروزباشد،حداقل بتواند براي سه ساعت خودش راخشك نگه دارد،يك نام واسم براي ادرارومدفوع داشته باشد،و ....
برای آگاهی از اطلاعات بیشتر در این زمینه از این لینک دیدن کنید:
http://www.iacap.ir/Education%20contents/toilet.training.Dr.Arabgol.pdf
و در مورد از شیرگرفتن کودکانتان: با توجه به آیات و روایات و همچنین از لحاظ روانشناسی کودک، در اینجا نکاتی را مطرح می کنم.
* خداوند در آیه 15 سوره احقاف می فرمایند: مدت بارداری و شیردادن به کودک رویهمرفته حداقل باید 30 ماه باشد و کمتر از آن ممکن است در حق کودک ظلم شود. یعنی اگر فرزند شما مثلاً در ماه 9 بارداری به دنیا آمده می توان در یک سال و نه ماهگی او را از شیر گرفت و اگر در ماه 8 بارداری به دنیا آمده می توان در یک سال و 10 ماهگی او را از شیر گرفت و .... هرچند بر اساس آیه 233 سوره بقره بهتر است کودک 2 سال تمام شیر بخورد. درنتیجه، از شیر گرفتن کودک پیش از پایان دو سال جایز است، ولی برای این کار فقط رضایت والدین کافی نیست، بلکه باید هم مصلحت و حق کودک حفظ شود و هم حقوق پدر و مادر. از شیرگرفتن بی موقع کودک ممکن است به او آسیب عاطفی برساند.
* هنگام از شیر گرفتن کودک، او از یک منبع کسب لذت و همچنین مادری که همیشه او را در آغوش می گرفته است جدا می شود. پس با آنها در این مدت مدارا کنید. سعی کنید قبل از شروع، هم شما و هم فرزندانتان، از لحاظ جسمانی و روحی آمادگی لازم را داشته باشید تا خاطره بدی از این موضوع حداقل برای فرزندانتان به جا نماند.
*از شیرگرفتن ناگهانی، کودک را مضطرب کرده و حتی موجب احتقان پستان مادر می شود. به خصوص در مورد دخترتان که وابستگی بیشتری به شیرخوردن پیدا کرده است و از لحاظ عاطفی حساس تر است، باید بیشتر رعایت کنید و سعی کنید زمانی او را از شیر بگیرید که حداقل لجبازی و رفتار مقابله جویی او کمتر شده باشد.
* دفعات شیردهیرا به تدریج کم کنید. از شیرگرفتن تدریجی، به مادر و کودک فرصت می دهد خود را با تغییرات وفق دهند و از لحاظ عاطفی کمتر آسیب ببینند. اولین وعده ای که حذف می شود باید وعده ای باشد که کودک کمتر به آن تمایل دارد. مثلاً اگر شب ها کمتر شیر می خورد از حذف شیردهی شبانه شروع کنید. سپس چندین روز به کودک فرصت دهید تا به این تغییر عادت کند، سپس وعده دیگر را کم کم حذف نمایید. میزان تولید شیر نیز با این روش به تدریج کاهش می یابد.
* به کاربردن مواد یا وسایل مختلف، برای ایجاد تغییر ظاهری در پستان یا تغییر در طعم شیر، اثرات روحی نامطلوبی روی کودک می گذارد و گاهی خطرناک و مضر هستند.
*به فشارها و ابراز عقیده های نادرست اطرافیان در مورد زمان و شیوه از شیرگرفتن توجهی نکنید. روش درست را انتخاب کنید.
از قبل، آنها را به خوردن شیر پاستوریزه عادت دهید.
موفق باشید.
- 1170 خوانده
نظرات
ارسال نظر جدید