لقاءالله در قرآن با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبایی

دیدار پروردگار که از آن در لسان شرع به لقاءالله تعبیر شده از مباحث توحیدی در آیات و روایات اهل بیت علیهم السلام است.لقاء در لغت روبرو شدن با شئ و مصادف شدن با آن است.اصلی ترین معانی لقاءالله در دیدگاه مفسران عبارتند از شهود باطنی،مرگ،ملاقات ثواب و عقاب.

هدف کلی از این تحقیق بررسی معنای ملاقات ممکن الوجود با خداوند جلیل در قرآن با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبایی است و نیز بررسی معنای لقاءالله در آیات قرآن،بررسی راه­های رسیدن به لقای الهی تبیین پیامدهای تصدیق و تکذیب لقاءالله.

در این پژوهش از تفاسیر شیعی و مقالات و رساله های معتبر با بیانی ساده و با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبایی استفاده شده است.اصلی ترین مباحث آن مفهوم لقاءالله،امکان لقای الهی،لزوم ایمان به لقاءالله و راه­های رسیدن به آن،آثار و موانع لقاءالله میباشد.

نتیجه اینکه حقیقت لقاءالله در قرآن عبارت است از مطلق ادراک و شهود باطنی در دنیا و آخرت یا همان علم حضوری که از درون حاصل میشود نه با حواس ظاهر و تفکر و تعقل و استدلال.