انسان در حسادت هیچ آرامش خاطری ندارد

1402/07/18 | 194 بازدید

حقیقت و آثار ایمان

بسم الله الرحمن الرحیم

◾️معاونت تبلیغی تربیتی مدرسه علمیه اسلام شناسی حضرت زهرا سلام الله علیها، در سلسله مباحث اعتقادی هفتگی در سال تحصیلی جاری ، امروز یکشنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۲ میزبان سرکار خانم رئوف، استاد فلسفه و کلام حوزه بود.

▫️در این جلسه استاد رئوف به حقیقت و آثار ایمان اشاره و فرازی از جامعه کبیره را بیان و فرمودند: در این زیارت مأثوره میخوانیم« السلام علیکم یا اهل بیت النبوة... و ابواب الایمان» ابواب جمع باب به معنای محل ورود و خروج چیزی است. در امور معنوی هم همینطور است. در حدیثی از پیامبر اکرم صلی صلی الله علیه و آله و سلم آمده است: « انا مدینه العلم و علی بابها» اهل بیت علیهم السلام باب ایمان هستند و راه دیگری نیست. حال حقیقت ایمان چیست؟ ایمان از امن یعنی کسی که به آرامش و طمأنینه رسیده؛ یعنی باور قلبی، یعنی تسلیم امر پروردگار بودن و هیچ اعتراضی نداشتن است.

در روایتی آمده پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به گروهی رسیدند که آنها گفتند ما مومن هستیم. پیامبر فرمودند: یعنی حقیقت ایمان شما چیست؟ آنها گفتند ما راضی به قضا و تسلیم امر الهی هستیم. پیامبر فرمودند: این‌ها عالِم و حکیم هستند که گویا از کثرت حکمت به درجه پیامبران رسیده‌اند.

▫️ ایشان در ادامه به پاسخگویی به پرسش‌های طلاب پرداختند و اولین سوالی که مطرح شد فرق بین غبطه و حسادت بود. ایشان در جواب فرمودند: حسادت یعنی من می‌خواهم که نعمتی از شخصی گرفته شود؛ اما در غبطه من می‌خواهم به موقعیت آن فرد برسم اما کاری به او ندارم. انسان در حسادت هیچ آرامش خاطری ندارد، چون دائم خودش را با بقیه مقایسه می‌کند.

▫️ یکی دیگر از سوالات طلاب در مورد عید الزهراء بود که استاد رئوف در مقدمه این بحث دواصطلاح را توضیح دادند:

اصطلاح اول: سبّ به معنای فحاشی کردن

اصطلاح دوم: لعن یعنی از پروردگار می‌خواهیم که فرد را از رحمت خودش دور کند؛ و این نه ناسزا و نه فحش است.

خداوند در قرآن می‌فرماید: شما به بت‌های بت‌پرستان سب نکنید چون آنها هم همین کار را با شما می‌کنند. اما در مورد لعن در قرآن خداوند منافقین و مشرکین و افرادی که در جبهه باطل هستند را لعن کرده است.

در مورد نهم ماه ربیع الاول هم چون خلیفه دوم از دنیا رفته و چون بیشترین مصائب را بر اهل بیت علیهم السلام تحمیل کرده و جریانات صدیقه طاهره سلام الله علیها را به پا کرده، بنابراین حال که او از دنیا رفته شیعیان جشن بگیرند و روایتی در بحارالانوار و روایت رفع القلم را به عنوان سند این روز در نظر می‌گیرند.

در هر دو نظر بحث است: اولاً در سیره اهل بیت علیهم السلام این چنین جشنی نیامده است.

ثانیاً در روز از دنیا رفتن خلیفه دوم هم تردید وجود دارد؛ مثلاً گفته اند در ماه ذی‌الحجه از دنیا رفته نه ربیع الاول؛ یا بعضی گفته‌اند که منظور عمر سعد است که از دنیا رفته است.

اگر از بحث سندی روایت هم بگذریم حدیث رفع القلم با ظاهر آیات قرآن و بعضی روایات نمی‌سازد چون در قرآن داریم:« فمن یعمل مثقال ذره شرأ یره»

نکته‌ای که وجود دارد این است که الان پشت درهای بسته نمی‌توان جشن گرفت. شیعیان در کشورهای دیگر تحت فشارند، اگر در مجالس ما، بزرگان اهل سنت مورد ناسزا قرار بگیرند باعث می‌شود این شیعیان که در کشورهای دیگر هستند تحت فشار قرار بگیرند و تمامی علما و مراجع تقلید می‌گویند اگر شما کاری کنید که نه استحبابش معلوم است و نه وجوبش؛ اگر با آن کار شما، خونی از بینی یک شیعه آمد مقصر شما هستید که جشن گرفتید. مقام معظم رهبری(مدظله العالی) نیز فرمودند: به بزرگان اهل تسنن اهانت نکنید چون وحدت مسلمین در اولویت و موضوعیت قرار دارد. درست است که ما مبنای آنها را قبول نداریم و طبق مبنای علمی خودمان پیش می‌رویم، اما وحدت مسلمین هم سر جای خود مهم است.

▫️ لازم به ذکر است جلسه پرسش و پاسخهای اعتقادی یکشنبه های هرهفته در برنامه صبحگاه برگزار می‌گردد.