زیارت امام رضا(ع) و ... /نشان بزرگان
در باب زیارت علی بن موسی الرضا (ع) و گوشه ای از فضایل ایشان
بعد از زیارت سید الشهدا علیه السلام بیشترین سفارش و تأکید نسبت به زیارت امام رضا علیه السلام شده است.
معنای زیارت
زیارت، در لغت به معنای دیدار کردن و رفتن به مشاهد متبرکه است. در عرف هم زیارت به دیدار کسی برای بزرگ شمردن و احترام به او معنا میشود. زیارت اصطلاحی نیز یعنی حاضر شدن زائر نزد قبری با آگاهی و شناخت از شخصیت کسی که در آنجا به خاک سپرده شده است. زیارت، یعنی به خانه امن امام پناه آوردن و فیضهای بیشماری را نصیب خود ساختن. زیارت، یعنی تکریم و تجلیل از پیشوایانی که لحظهای از اندیشه هدایت و ارشاد و تعلیم غفلت نداشته، عمر پربار خویش را در راه راهنمایی مردم به پایان رساندند. زیارت، یعنی تقدیر و سپاسگزاری از زندگی سراسر ایثار، فداکاری و جانبازی سروران دین. زیارت، یعنی خلوت گزیدن و راز و نیاز داشتن و انس یافتن با حجت خدا، و در یک کلام، زیارتْ صیقل دادن روح و شست و شوی دل از آلودگی گناه است.
فضیلت زیارت امام رضا علیهالسلام
رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلمفرمود: «به زودی پاره تن من در زمین خراسان دفن میشود. هر غمناک و محزونی که او را زیارت کند، بدون شک خداوند غم و اندوه او را برطرف میسازد و هر گنهکاری که او را زیارت کند، بدون شک خداوند گناهان او را میآمرزد». همچنین خود امام رضا علیهالسلام هم فرمود: «هر که مرا با این دوری قبر و غربت زیارت کند، در روز قیامت در سه جا نزد او میآیم تا او را از هول و هراسهای وحشتناک رهایی بخشم: هنگامی که نامههای اعمال نیکوکاران در دست راست و نامههای اعمال بدکاران در دست چپ آنان پرواز کند، نزد صراط، و نزد میزان و ترازوی اعمال».
زیارت و استجابت دعا
زیارت، توجه به اولیای خدا و واسطه قرار دادن آنها برای نزدیکی بیشتر به خداست. حضرت امام هادی علیهالسلام که خود دارای مقام والای امامت و ولایت بود، به هنگام بیماری، شخصی را به کربلا فرستاد تا در کنار قبر پاک امام حسین علیهالسلام در حق ایشان دعا کند. آن حضرت به کسی که در اجرای این دستور شگفتزده شده بود، فرمود: «رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم از خانه خدا و حجرالاسود برتر بود، ولی گِرد خانه خدا طواف میکرد و به حجر دست میکشید و آن را میبوسید. همانا خدای تعالی را قطعه زمینهایی ممتاز است که دوست دارد در آنها خوانده شود و خواسته کسی را که در آنجا دعا میکند، استجابت مینماید». حرم امام رضا علیهالسلام هم از این دست زمینهاست.
علم امام
عیون اخبار الرضا: ج 2 ص 179- ابو ذكوان گفت: از ابراهیم بن عباس شنیدم كه میگفت: هر چه از حضرت رضا علیه السّلام مىپرسیدند میدانست از زمان او كسى راجع بتاریخ گذشته تا آن روز از حضرت رضا واردتر نبود مأمون او را آزمایش میكرد بسؤالها در هر مورد. جواب آنها را میداد تمام سخن و جواب و مثالى كه مىآورد از قرآن استفاده مینمود در هر سه روز یك مرتبه قرآن را ختم میكرد.
میفرمود: اگر بخواهم در كمتر از سه روز ختم كنم میتوانم ولى بهر آیهاى- كه میرسم در آن دقت میكنم كه در باره چه چیز و چه زمانى نازل شده بهمین جهت در هر سه روز یك مرتبه ختم میكنم.
آداب معاشرت امام
عیون اخبار الرضا: ابراهیم بن عباس گفت: هرگز ندیدم حضرت رضا علیه السّلام با سخن خود كسى را برنجاند و هرگز ندیدم سخن كسى را قطع كند تا او صحبت خود را تمام میكرد و هرگز محتاجى را رد نكرد بقدرى كه قدرت داشت. هرگز پاهاى خود را مقابل كسى كه نشسته بود دراز نمیكرد و نه تكیه میكرد در مقابل كسى كه نشسته بود و هرگز غلامان خود را ناسزا نمیگفت: و ندیدم كه آب دهان بزمین بیاندازد و نه هرگز در موقع خنده قهقهه نمیزد خنده آن جناب تبسم بود.
در خلوت سفرهاش را می گستردند غلامان خود را بر سفره خویش مینشاند حتى دربانها و مهتر چهارپایان را،
اطعام فقرا
محاسن برقى: معمر بن خلاد گفت. هر وقت سفره براى حضرت رضا مى- گستردند قدحى نزدیك آن جناب می گذاشتند از هر غذائى بقدرى برمی داشت و در آن قدح می ریخت بعد دستور می داد بفقراء بدهند؛ بعد این آیه را میخواند: «فلا اقتحم العقبة» سپس می فرمود: خداوند می داند كه همه مردم قدرت بنده آزاد كردن ندارند براى آنها راهى براى بهشت گشوده با غذا دادن بفقرا.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی
- 1152 خوانده
![](/sites/all/themes/fever/images/line_1.jpg)
نظرات
ارسال نظر جدید