سارا : همسرم مدام می گوید باید تنفرم را از دلم بیرون کنی

متن سوال:

من زنی 24 ساله هستم و 2.5 ازدواج کردم دوره عقدی طولانی و سختی داشتیم و من بخاطر فشار و ضربه های روحی که داشتم رفتار خیلی وحشتناکی با همسرم داشتم اما الان که به ارامش رسیدم

هر بار که سعی میکنم جبران کنم همسرم مرا دل ازرده و سرد میکندو مدام تکرار میکند باید تنفرم را ازدلم بیرون کنی من تمام سعیم رو کردم دیگه خسته شدم نمیدونم باید چیکار کنم

پاسخ استاد مشاور: خانم فهیمه کلاهی

دوست عزیز سلام، به تو حق میدهم که خسته و دلسرد شده باشی و تکرار این موضوع برایت آزار دهنده شده باشد و از طرفی خوشحالم از اینکه منطقی می اندیشی و با دید باز به گذشته نگاه میکنی و بیان میکنی که رفتار درستی با همسرت نداشته ای.

شما در یکی از شیرین ترین دوران زندگی خود متاسفانه دچار بحرانی شده اید که بسیاری از عشق بازیهای آن دوران را از دست داده اید. دوران عقد شما با آنچه در تصور همسرتان از دوران عقد بوده بسیار متفاوت سپری شده و این سبب شده که همسرتان احساس کند بخشی از بهترین و شیرین ترین دوران زندگی اش را از دست داده باشد. اما با این وجود باز هم پای عشقش ثابت ایستاده و در کنار شما بوده است. پس کمی به او حق بدهید، همسرتان میخواهد آن دوران را جبران کند و تجربه ای که همه جوانان از دوران عقد دارند را داشته باشد.

- خوب بیاندیشید، شاید شما احساس میکنید که همه کار برای همسرتان کرده اید، در صورتیکه از نظر ایشان کم است و ایده آل نیست. شاید توقع رفتار دیگری از شما دارد؟ شاید کارهای شما برایش تکراری شده یا احساستان را مصنوعی ابراز میکنید؟ شاید آنقدر که به کمیت میپردازید به کیفیت اهمیت نمیدهید؟ شاید رفتارتان به دل همسرتان نمینشیند؟

به نوع رفتار، نوع صحبت، انتخاب کلمات و حتی لحن و آهنگ صدای خود دقت کنید. ببینید همسرتان کدام نوع را میپسندد، همانگونه رفتار کنید، راه بروید، لباس بپوشید، آرایش کنید و ... به سلایق همسرتان نزدیک شوید، مانند دوران عقد شیک پوش و همیشه آراسته جلو او حاضر شوید و برایش دلبری کنید (البته مراقب باشید از شخصیت واقعی خود خیلی دور نشوید، فقط تا حدی که رضایت همسرتان تاحدی جلب شود).

- از همسرتان بپرسید چه انتظاری از شما دارد و باید برایش چه کار کنید تا راضی شود؟ چه کاری دوست دارد که شما انجام نداده اید؟ به او بگویید که از اینکه در بحران زندگیتان در کنار شما بوده قدردان او هستید و هیچ وقت فراموش نمیکنید و از اینکه رفتار صحیحی با او نداشته اید ناراحتید. اما برای رفتار خود دلیل تراشی نکنید. (هرچند من به شما حق میدهم که بخواهید از خود رفاع کنید، چرا که در هنگام ضربه شدید روحی نباید تا مدتی انتظار رفتار درستی از فرد داشته باشیم، اما دلیل تراشی اوضاع را بدتر خواهد کرد.) پس با خوشرویی و  صبر بگویید که هر کاری برای رضایت او انجام خواهید داد، این اطمینان خاطر دادن به همسرتان، ایشان را آرام و دلگرم خواهد کرد .

- دوست عزیز، من شناختی از شما و همسرتان ندارم اما احتمال دومی هم برای رفتار همسرتان وجود دارد که بیان میکنم:

ممکن است همسرتان از این شرایط که شما کاملا تحت اختیارش هستید و به میل او رفتار میکنید، لذت میبرد و نمی خواهد رفتارتان اصلا تغییر کند، بنابراین دائم بهانه ی دلگیری از دوران عقد و خوب رفتار نکردن شما را تکرار میکند، چون نمیخواهد این نوازش و توجه شما به خودش را از دست بدهد (ممکن است همسرتان فردی عاطفی و احساسی باشد و نیاز به توجه و نوازش بیشتری از جانب شما دارد ). در این صورت باید در یک زمان و مکان مناسب خیلی صمیمی و منطقی با ایشان صحبت کنید، عشق و علاقه خود را به او ابراز کنید و بگویید که کم کم باید به زندگی واقعی برگردید، فشار و بحران  همیشه در زندگی هست، مهم در کنار هم بودن و به سلامت رد شدن از این بحرانهاست. به همسرتان بگویید که تکیه شما در زندگی به اوست و در کنار او بودن دلگرمی شماست و این مطلب را به او ثابت کنید.

وابستگی زوجین در دوران عقد سطحی و آتشین است، اما پس از ازدواج این علاقه و وابستگی عمیق و ادامه دار خواهد شد. پس زیر یک سقف می توان بسیار زیباتر از دوران عقد در کنار هم بود و لذت برد. به او بگویید که ناراحتی اش برای شما عذاب آور است و دوست دارید همیشه او را شاد ببینید، به او ثابت کنید که  به تک تک احساسات او اهمیت می دهید و همیشه عاشق او خواهید بود.

به خدا توکل کنید، و برای بست آوردن دل همسرتان باز هم به تلاش خود ادامه دهید.

زندگی جیره مختصری است مثل یک فنجان چای

و کنارش عشق است مثل یک حبه قند

 زندگی را با عشق نوش جان باید کرد.

موفق باشید