پيامبر صلى الله عليه و آله: بدان كه راستگويى، پر بركت است و دروغگويى شوم.
حريم خصوصي در فقه و حقوق
موضوع اين پژوهش در مورد مفهوم حريم خصوصي در فقه و حقوق است.
مسأله حريم خصوصي يك پديده حقوقي جديد در مغرب زمين است ولي با وارسي شريعت و فقه پي مي‌بريم، كه ابعاد آن در اسلام نيز مورد توجه قرار گرفته است.
پژوهش حاضر تلاشي است در بررسي مبنا و زمينه‌هاي حريم خصوصي در فقه اسلامي وحقوق ايران و چالش‌هايي كه در اين زمينه وجود دارد.
در جامعه كنوني كه انسان براي برقراري ارتباط با افراد جامعه ناچار به استفاده از ابزارهاي پيشرفته نظير اينترنت، تلفن، ماهواره است لازم است امنيت براي محافظت از اين نوع ارتباط برقرار شود. تبيين مفهوم حريم خصوصي و مصاديق آن از جمله حريم منزل، حريم جسماني افراد، حريم ارتباطات و... و بيان كردن حريم خصوصي در اسلام از اهداف مهم اين پژوهش است.
منابع مورد استفاده در اين پژوهش عموماً از كتاب‌هاي حقوقي و فقهي و مقالات نگاشته شده در اين موضوع است كه با روش كتابخانه‌اي جمع‌آوري شده است. در نتيجه سعي مي‌شود روابط اجتماعي در چارچوب برخی قوانين و دستورالعمل علمي اخلاقي و فقهي و حقوقي باشد و مروج فضايل اخلاقي و موازين شرعي و قانوني در متعاملات فردي و اجتماعي باشد.
حريم خصوصي در حقوق بشر يعني آن حقوقي كه صرف انساني بودن براي آن كافي است و حقوق جهاني بشر از ديدگاه غرب موضوع فضيلت و كرامت ارزشي را براي انسان ناديده گرفته است در مقابل اجتماعي بودن انسان در دين اسلام متكي بر اصول هدايت كننده‌اي است كه سعادت جمعي را تأمين مي‌كند. زندگي اجتماعي افراد در اسلام بايد به گونه‌اي تنظيم شود كه افراد در كنار يكديگر احساس امنيت و آرامش خاطر كنند. و مقولات حريم خصوصي عموماً راجع به حريم منزل و خلوت افراد، حريم جسماني افراد و اطلاعات و ارتباطات اوست.
حريم خصوصي به‌عنوان حق اساسي افراد بشر محسوب شده كه حمايت از آزادي و آبرو و حيثيت افراد جزء مبناي آن بوده و در اسناد بين‌المللي و قانون اساسي ايران و احكام اسلامي از جمله حريم منزل و خلوت افراد، حريم جسماني افراد، ممنوعيت تجسس و تفتيش، ممنوعيت استراق بصر، ممنوعيت سوء ظن، ممنوعيت خيانت در امانت.
- 1106 خوانده
