خودشناسي از ديدگاه اديان زرتشت و اسلام
خودشناسي در مكاتب مختلف مورد بحث و تأمل قرار گرفته است. دربعضی مكاتب خودشناسي از آن حيث مورد توجه قرار گرفته كه انسان بتواند استعدادهاي بالفعل و بالقوه خودش را بشناسد، از آن حداكثر فايده مادّي را بردارد و به لذت هاي مطلوب خود برسد و موانع اين راه را با استفاده از آن برطرف سازد.
دربعضی مكاتب دیگر، به ويژه اسلام ، خودشناسي ؛مقوله اي بسيار باارزش قلمداد شده است، امّا نه از حيث مادي نگري بلكه ازحيث اينكه سعادت مادي و معنوي انسان در گرو آن است.
دربیشتر ادیان توحیدی از جمله اسلام و زرتشت خودشناسی به منظور رسیدن به خداشناسی و خود سازی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . اگر چه این دو دین در اصول کلی خود شناسی نگاهی مشابه دارند ولی از آنجا که اسلام دین جامع تر و کامل تری است نگاه وسیعتر وهمه جانبه تری به این موضوع داشته است .
دراین نوشتار بعد از بررسی چیستی خود از نگاه زرتشت و اسلام و تطبیق آنها به خود شناسی در اسلام و زرتشت و مقایسه بین آن دو، پرداخته می شود . در انتها فواید خود شناسی در این ادیان و عواملی که مانع از رسیدن به خود شناسی در دو دین است تبیین می گردد .
- 839 خوانده